Nie romantyzujmy historii Pocahontas.

 Pocahontas w rzeczywistości nazywała się Matoaka. Pochodziła z plemienia Powatanów z dzisiejszej Wirginii. Urodziła się około 1596 roku, a jako nastolatka stała się zakładniczką brytyjskich kolonistów. Wtedy przyjęła chrześcijaństwo i wyszła za mąż (1614) za plantatora tytoniu, Johna Rolfe'a. Miała z nim syna Thomasa i wyjechała do Anglii, gdzie egzotyzowano ją jako nawróconą “dz*kuskę” i “indiańską” księżniczkę. Tam zmarła w 1617.

Pocahontas w wyobrażeniu brytyjskim. Na chrzcie przyjęła imię Rebecca. 

Tak w wielkim skrócie można opisać życie kobiety, która do historii przeszła jako zromantyzowana postać, która nie zachowała nawet swojego właściwego imienia. Zromantyzowana, gdyż jej małżeństwo przedstawiano jako miłość ponad podziałami, a nie kwestię lokalnych układów i zjawiska, które z dzisiejszej perspektywy można nazwać tokenizacją. 

Oczywiście za mit Pocahontas nie jest odpowiedzialny głównie ani w pierwszej kolejności film Disneya z 1995 roku. Na gruncie amerykańskim mitologizacja tej postaci trwała przez stulecia. Mitologizacja i odseparowywanie Matoaki od jej korzeni, przedstawianie jej jako “dobrej” Rdzennej Amerykanki, która przeszła na białą stronę i pojednała rdzennych mieszkańców i kolonistów. W prawdziwym świecie nic jednak nie było takie proste.

Wydaje mi się jednak, że w Polsce za ten popularny wizerunek Matoaki odpowiada właśnie film Disneya. I tak, ja naprawdę rozumiem, że pewnie dla wielu osób to był jeden z pierwszych tekstów kultury, który pokazywał Rdzennych Amerykanów jako postaci pozytywne, od których można się czegoś nauczyć, a nie jako wrogów Dzielnych Kowbojów™ z westernów. Wiem, że to tylko bajka. Ale ta bajka wpisuje się w amerykańską tradycję romantyzowania Matoaki.

Ani mąż Matoaki nie był tak “miłą” postacią, jak go pokazano, ani ona, prawdopodobnie, wcale nie uratowała mu życia. A angielskiego kolonializmu nie da się rozgrzeszyć za pomocą zrzucenia odpowiedzialności za wszelkie zło na Złego Gubernatora™. W rzeczywistości na problemy bohaterów nie było tak prostych odpowiedzi, jak sugeruje to film. A przynajmniej nie były to odpowiedzi, które spodobałyby się kolonizatorom.

Źródła obrazów: Wikipedia 

Źródła:

https://www.smithsonianmag.com/history/true-story-pocahontas-180962649/

https://ictnews.org/archive/true-story-pocahontas-historical-myths-versus-sad-reality

https://www.theindigenousfoundation.org/articles/the-true-story-behind-disneys-pocahontas