Mity o życiu społecznym w średniowiecznej Europie

 Off-topic, ale myślę, że ciekawy. [Niestety, coś mi siadło formatowanie - z racji tego, że ten wpis, jak większość ostatnio, zaimportowałam z karuzeli, którą szykuję na Instagrama - i dlatego poniżej tekst nie jest wyjustowany.]

1.“Wtedy” nie krytykowano Kościoła i nikt mu się nie sprzeciwiał_. 

Nic bardziej mylnego. Wystarczy spojrzeć na to, ile rozwijało się ruchów religijnych, albo jak wielu władców wchodziło z Kościołem w konflikt. Oczywiście można też zajrzeć do “Dekameronu”, w którym pojawia się mnóstwo antyklerykalnych kawałków 😉

 Z tego wszystkiego wniósł później, że każdy ksiądz, od najmniejszego do największego, rozpustą grzeszny i hołduje nietylko naturalnej rozkoszy, ale i sodomskiej, nie znając hamulca, wyrzutów sumienia i wstydu. Dzięki przemożnemu wpływowi nierządnic i młodzieniaszków nielada urząd można było w Rzymie otrzymać. Obaczył także, że wszyscy są żarłokami i pijanicami, że na kształt dzikich zwierząt jeno brzuchom swoim służą, nie mówiąc już o rozpuście. Jeszcze baczniej się im przyjrzawszy, poznał, że są skąpi i tak na grosz chciwi, że nie wstydzą się kupczyć wszystkiem, poczynając od krwi ludzkiej, nawet chrześcijańskiej, a kończąc na rzeczach świętych, odpustach i beneficjach. Kupując i sprzedając, większy handel prowadzą, niż w Paryżu kupcy sukna i innych towarów. Jawny targ symonją ochrzcili mianem „zastępstwa“, a obżarstwo ukryli pod skromną nazwą „pokrzepienia sił“, tak, jakby Boga można było oszukać znaczeniem tych słów i jakby On nie widział plugawych intencyj ich niskich dusz. 

Giovanni Boccaccio, “Dekameron”, Opowieść II: Podróż Abrahama z Paryża do Rzymu

2. Chłopi mieli gorzej, niż w późniejszych epokach. 

Nie jest to prawdą ani w odniesieniu do Polski, ani w odniesieniu do innych krajów. W Polsce to dopiero Jagiellonowie w późnym średniowieczu i wczesnej nowożytności zaczęli systematycznie ograniczać prawa chłopów i prawnie zwiększać obciążenia (zobowiązania dot. pańszczyzny zaczęły wzrastać w XVI wieku). Tak samo np. w Anglii działania na niekorzyść chłopów, takie, jak grodzenie pól, nasiliły się już w czasach nowożytnych.

 3. Kobiety miały gorzej niż w późniejszych epokach. 

Tak samo, jak w przypadku rolników, postęp praw człowieka nie był linearny. W średniowieczu np. w Szkocji i we Francji kobiety mogły należeć do wybranych gildii. Nikogo też nie dziwiło, jeśli wdowy przejmowały po mężu działalność. Tak samo w Wielkiej Brytanii nikt nie słyszał jeszcze o późniejszym prawie majoratu - zamiast tego kobieta sama mogła dziedziczyć majątek, jeśli nie miała braci.

4. Kobiety zajmowały się tylko pracą opiekuńczą. 

To jest wizja z lat 50 XX wieku, a nie ze średniowiecza😉 Kobiety jak najbardziej wytwarzały produkty i je sprzedawały - i w mieście, i na wsi. To one też częściej zajmowały się drobnym handlem. W rodzinach rzemieślniczych natomiast wiele kobiet pracowało wraz z mężami - czy to we warsztacie, czy to sprzedając wytworzone przez współmałżonka wyroby.

5. Nikt nie słyszał_ o nieformalnych związkach albo o osobach queerowych. 

W średniowieczu ludzie też uprawiali s3ks pozamałżeński, i to nie tylko królowie z gromadką nieślubnych dzieci. Nie jest to przypadek, że “Dekameron” i “Opowieści kanterberyjskie” przypominają czasami “Zdrady”. Inne kwestie obyczajowe też nie były takie oczywiste. W kronikach spekulowano na temat orientacji Bolesława Śmiałego, a angielski król Edward II był gejem. Z drugiej strony, pamiętajmy, że ówcześnie ujmowano to w homofobiczne i demonizujące nieheteronormatywne związki narracje.  

Źródła:

https://www.publicmedievalist.com/my-fair-lady/

https://www.publicmedievalist.com/tough-medieval-women/

https://www.nottinghamcastle.org.uk/edward-ii-lgbtqi-history-month/